Human-centered design

Binnen 'human-centered design' wordt snel vanuit een idee tot een prototype (eerste ontwerp) gekomen. Vanuit dit prototype wordt het idee bijgesteld en afgestemd op de (eisen van de) gebruiker. De probleemstelling wordt zo steeds concreter door het telkens weer optimaliseren van het ontwerp (iteratief proces).

Binnen onderwijs kan op basis van dit principe de cognitieve ontwikkeling van de leerlingen sterk worden gestimuleerd vanuit actie. 

In de case 'water geven' worden de kleuters aangezet tot systematisch onderzoeken. De aanpak van de activiteit is geïnspireerd door 'human-centered design'. De probleemstelling wordt doorheen het proces steeds concreter door het steeds weer optimaliseren van het ontwerp vanuit criteria die ‘en course de route’ worden vastgesteld (bv. niet morsen bij het stappen, niet morsen bij het gieten, water geven mag niet te lang duren, ...). De leraar creëert dus een iteratief proces van optimaliseren door de kleuters afwisselend te laten werken aan hun ontwerp, en hen dan samen te brengen in de kring om de ontwerpen te testen en vandaaruit de resultaten te analyseren en interpreteren in functie van het bijsturen van het ontwerp (= onderzoeken). Het optimaliseren gebeurt dus vanuit observaties en vaststellingen die leiden tot criteria (bv. niet morsen) en er is op die manier geen sprake van trial-and-error. Na het eerste kringgesprek gaan de kleuters doelgerichter te werk en proberen ze hun ontwerpen zodanig te maken dat ze zo weinig mogelijk morsen. Tijdens het tweede kringgesprek komt daar dan een criterium bij: 'het water geven mag niet te lang duren'.