STEM-onderwijs en onderzoekend leren

STEM-onderwijs vereist een andere kijk op hoe leerlingen leren. Het gaat niet over het overbrengen van encyclopedische kennis, het aanleren van losstaande vaardigheden of het doen van leuke proefjes. De focus verschuift naar het inzetten van inzichten en vaardigheden (praktijken) door de leerlingen om problemen op te lossen, waarbij de grenzen tussen de verschillende STEM-disciplines vervagen. STEM-onderwijs stelt dus een interdisciplinaire én toegepaste benadering centraal met een duidelijke link met de realiteit.

Volgende richtlijnen voor STEM-onderwijs zijn te vinden in de literatuur (Zemelman, Daniels, & Hyde, 2005): 

- gebruiken van hands-on learning (actief leren)
- inzetten van samenwerkend leren
- stimuleren van discussie en onderzoek
- aanzetten tot vragen stellen en veronderstellingen maken
- laten verantwoorden van stellingen (argumenteren)
- stimuleren tot nadenken en reflecteren
- focussen op het oplossen van problemen
- integreren van technologie
- optreden als coach
- evalueren als onderdeel van de begeleiding 

Samengevat kunnen we stellen dat

STEM slaat op een geïntegreerde aanpak, waarbij leerlingen en leerkrachten uitgedaagd worden om relevante probleemstellingen op te lossen via een proces waarbij Onderzoeken, Ontwerpen en Optimaliseren in voortdurende wisselwerking staan met elkaar.

'Onderzoekend leren' vormt een uitgelezen didactiek om hieraan tegemoet te komen. Voor de leraar houdt deze didactiek een rijke onderwijsaanpak in die kan samengevat worden in 4 pijlers, terwijl er voor de leerlingen sprake is van een veelzijdig leerproces dat zich uit in 10 kerncomponenten. We spreken over het PK-model voor STEM-onderwijs. (Dejonckheere, Vervaet, & Van de Keere, 2016)